We willen vaak weg van het donker.Van de zwaarte, onrust, gedachten die maar doorgaan.We rennen harder, vullen de stilte, zoeken een oplossing.
Maar soms is het nodig te stoppen.Te voelen.Te luisteren naar wat er in je leeft.
Niet om erin vast te blijven,maar om aanwezig te blijven, ook als het spannend is.Zodat je kunt voelen wat van jou is en wat niet.Zodat je keuzes maakt die werkelijk bij je passen.
Je leert aanwezig zijn bij wat zich aandient.Niet fixen, niet forceren,maar leren dragen wat er is,zodat er ruimte ontstaat waar het vastzat.
Het is niet zwaar, en ook niet vrijblijvend.Het is een uitnodiging om te herinneren hoe je stressloos en moeiteloos kunt zijn,ook midden in de chaos van het leven.
Herinneren dat je niets hoeft te forceren om te zijn wie je bent. Dat je ook moeiteloos kunt leven, precies waar je nu bent.
Reactie plaatsen
Reacties