We zijn zo gericht op de buitenwereld. Alles moet kloppen.
Een leuk leven. Mooie spullen. Altijd gezellig. Succesvol op werk, in sport, in je sociale leven.
En als je dan aan je binnenwereld begint... dan moet het dáár ineens ook perfect. Rustig. Gelukkig. In balans.
Alsof pijn, verdriet of woede niet bij het leven horen.
Alsof je pas goed genoeg bent als je van binnen én van buiten helemaal ‘af’ bent.
Maar zo werkt het niet.
Zoveel wilskracht. Zoveel 'je best doen'.
En intussen zet je je hele innerlijke landschap op slot.
En als je dan ontdekt dat het ook anders kan... dan draven we soms dóór.
Dan raken we de buitenwereld weer kwijt.
Het is tijd om wakker te worden.
Niet harder werken aan jezelf. Niet het perfecte plaatje najagen — van buiten of van binnen.
Maar gewoon: leven vanuit jezelf.
Vanuit jouw eigenheid.
Vanuit jouw natuurlijke stroom.
En van daaruit bijdragen aan jouw wereld, jouw omgeving.
Dáár begint echte verandering.
Niet in grote idealen.
Maar in hoe jij vandaag verschijnt.
Reactie plaatsen
Reacties