De één wil weten welke opleidingen en certificaten ik heb, de ander wil mijn levensverhaal horen. Allebei logisch. Het zegt iets over wie ik ben, hoe ik leef en hoe ik werk. En ja, ik neem je daar graag even in mee.

Ik ben opgegroeid in een agrarisch gezin – hard werken, nuchterheid, weinig gedoe. We stonden voor elkaar klaar, maar over gevoelens werd niet veel gepraat. Mijn jeugd was fijn en stevig, met wortels in de Brabantse klei en in een hechte vriendengroep. Daar vond ik ook mijn grote liefde Twan, met wie ik inmiddels al 32 jaar gelukkig ben. We hebben samen drie heerlijke, pure kinderen.

Natuurlijk was niet alles altijd makkelijk. Ups en downs horen bij het leven. De vraag is alleen: hoe ga je ermee om? Hoe beweeg je mee zonder jezelf kwijt te raken?

We hebben op allerlei plekken gewoond – in de stad, op het platteland, zelfs in Duitsland. Die zoektocht naar ‘waar hoor ik thuis’ bracht me uiteindelijk bij het besef: je plek zit in jezelf.

Hoe ik geworden ben wie ik ben

Na de HAVO koos ik voor een opleiding in uiterlijke verzorging. Maar al snel merkte ik dat ik meer voelde dan ik kon verklaren – en dat het innerlijke me minstens zo boeide als de buitenkant. Vanaf daar ben ik gaan zoeken, vinden, leren, voelen en ervaren.

Ik volgde opleidingen en trainingen – van bedrijfskunde tot aromatherapie, van NLP tot lomi lomi massage. Van time management tot lymfedrainage. En nog zoveel meer. De laatste jaren Mind Eye Power practitioner, Vallei-coach, 7-jarige opleiding Taotraining, trainingen bij verschillende Taotrainers. Wat ik leerde, bracht ik telkens terug naar mijn eigen leven. Ik keek, voelde, luisterde en paste het toe – op mijn manier, in het dagelijks leven.
Juist dat maakt het waardevol: niet wat je weet, maar wat je leeft.

Zo ben ik geworden wie ik nu ben: echtgenote, moeder, vriendin, collega en bovenal gewoon Annemarie. Iemand die met aandacht en oprechtheid ruimte biedt voor wie jij bent – zonder oordeel, met zachtheid en echtheid.

Hoe de Tao mijn leven raakte

Zo’n twaalf jaar geleden kwam ik in aanraking met het taoïsme. Het voelde als thuiskomen. Er was niks ‘mis’ met mijn leven, en toch raakte het me. Ik wist: hier zit iets wezenlijks, iets waar ik meer van wil weten en voelen.

De Tao is voor mij geen systeem of geloof. Het is het leven zelf. Het helpt me herinneren dat ik niet iemand anders hoef te worden. Dat het genoeg is om mezelf te zijn, precies zoals ik ben.

Ik heb geleerd om met zachtheid naar mezelf te kijken. Niet oordelen, maar waarnemen. Niet fixen, maar voelen. Daardoor ervaar ik meer rust, word ik minder snel geraakt door wat anderen zeggen of doen, en kan ik ook in een drukke wereld dicht bij mezelf blijven.

Mijn leven is er niet ‘perfecter’ door geworden, maar wel echter, rustiger, eenvoudiger. Ik beweeg met wat komt, zonder het te willen beheersen. Ik voel me verbonden, ook als het schuurt.

Hoe ik leef – en hoe ik inspireer

De Tao betekent letterlijk: de weg. En ieder loopt zijn of haar eigen pad. Ik loop dat pad door steeds opnieuw af te stemmen op wat er is – in mij, om mij heen. Niet door hard te werken aan mezelf, maar door te vertrouwen op het ritme van het leven. Door te doen door niet te doen. Wu Wei.

En dat is ook hoe ik werk met mensen. Als een soort gids op jouw pad. Jij wijst de weg – het is jouw leven, jouw tempo – en ik loop een stukje met je mee. Soms wijs ik je op wat je tegenkomt. Soms help ik ruimte maken of het pad weer overzichtelijk krijgen. Maar jij bepaalt. Jij voelt. Jij herinnert. We hoeven niets te forceren. We plannen tijd samen, we stappen het innerlijke landschap in – en dan zien we wel waar we uitkomen. 

Ik als taoïstische priesteres

Ik noem mezelf een taoïstische priesteres. Dat woord roept bij sommigen misschien een religieuze of kerkelijke associatie op, en dat begrijp ik. Toch voelt het voor mij als het meest passende woord. Andere woorden zoals coach, trainer, leraar, gids, hulpverlener, therapeut, mentor of begeleider raken wel een stukje van wat ik doe en wat ik ben, maar ze dekken niet de lading.

Voor mij betekent priesteres zijn niet dat ik boven anderen sta, een verheven rol heb of een instituut vertegenwoordig. Voor mij betekent het dat ik me verdiep en oefen in taoïstische wijsheid, en dat ik die wijsheid belichaam in mijn dagelijks leven. Ik leef een gewoon leven, met mijn gezin, mijn werk en alles wat daarbij hoort. En tegelijk draag ik de Tao met me mee en geef ik die door, omdat ze richting en bedding biedt in een tijd waarin veel mensen zoeken naar rust, balans en betekenis.

Priesteres zijn is voor mij geen methode of stappenplan, maar een manier van leven. Een voortdurende uitnodiging om aanwezig te zijn en steeds opnieuw te herinneren wie je bent. Het gaat niet om beter worden of meer bereiken, maar om thuiskomen in jezelf en herinneren dat je al heel bent.

Daarbij horen verschillende ingangen: rituelen en symboliek, maar ook trainen, voelen en begrijpen. Oefeningen die je lichaam wakker maken, inzichten die je helpen je innerlijke landschap te leren kennen, momenten van stilte of juist beweging. Het zijn allemaal manieren om dichter bij jezelf te komen en de verbinding met het grotere geheel te ervaren.

Ik sta daar niet buiten of boven, ik ben deel van dezelfde stroom. Voor mij betekent dat ook: afstemmen. Meebewegen met wat er nodig is, bij jou en bij het moment. Soms betekent dat stilte, soms juist beweging. Soms richting geven, soms volgen. Niet erbuiten of erboven, maar samen in de stroom van het leven.

Priesteres zijn herinnert me eraan dat het leven ons precies brengt wat nodig is om te groeien, als we bereid zijn werkelijk aanwezig te zijn en onszelf steeds opnieuw te herinneren.

In de taoïstische traditie leefden priesteressen (Daoshi) meestal niet in kloosters, maar juist midden in de gemeenschap. Vaak hadden ze een gezin, een huis, een plek midden in het dorp. In of naast hun huis richtten ze een ruimte in voor training, begeleiding en rituelen. Zo stonden ze letterlijk en figuurlijk tussen de mensen. Dat is ook hoe ik mezelf ervaar: geworteld in het gewone leven, en tegelijk verbonden met de traditie en wijsheid van de Tao.