Marleen

In 2011 had ik mijn eerste kennismaking met Reinoud Eleveld, tijdens een nascholing van golfprofessionals. Meteen hing ik aan zijn lippen, dit was echt interessant! Twee jaar later volgde ik een golf-gerelateerde Taotraining bij hem, samen met twee van mijn golfleerlingen. ‘Wat gaan we dan doen?’, vroegen ze. Eerlijk gezegd had ik geen idee. Een sprong in het diepe voor hen en voor mij. Een sprong die eindigde in een warm bad. Ik kwam thuis. Alles wat ik mijn hele leven had gevoeld, al mijn ervaringen kregen een plaatsje. Ik voelde de ordening, de ordening van de natuur.
Want daar gaat de Tao over: zo buiten zo binnen. De natuur kent een vanzelfsprekende ordening. Niks wordt opgedrongen, maar het is er. Heel eh, natuurlijk. Omdat we zelf ook natuur zijn, kennen wij die ordening ook. We hoeven die alleen maar te leren waarnemen.

In 2014 ben ik begonnen met de zeven jaarstraining bij Reinoud. Ik ben er gelukkiger en meer tevreden door geworden. Ook als het even tegen zit, ervaar ik dat ik in het oog van de storm zit. Daar waar het stil is, terwijl de wereld om mij heen rondtolt. Ik ben beter in emotionele balans en ik ben een wijzere vrouw geworden.

De Tao is een natuurlijk onderdeel geworden van mijn dagelijks leven en werk. Mijn golflessen raakten gaandeweg meer en meer doordrenkt van het gedachtegoed van Iron Shirt of Golf, de golftak aan de Taotrainingboom. Er liepen leerlingen weg en er kwamen anderen voor terug. Ik leerde gaandeweg af te stemmen op wanneer de ander een volgend stapje kon zetten en die ander ook zijn eigen weg te laten gaan. Nu, in 2022, laat ik elke leerling kennismaken met de drie schatten en het ijzeren hemd. Ook al benoem ik dat niet altijd zo.

Wat als meer mensen dit zouden trainen? Zou de wereld er dan anders uitzien? Zouden we dan beter met onze planeet moeder Aarde omgaan? Ik denk van wel. Dus wil ik graag mijn bijdrage leveren door met eenieder die dat wil mijn kennis te delen. Met kleine stapjes en voor iedereen in zijn of haar eigen tempo, laagdrempelig en voor iedereen toegankelijk. Met een wisselwerking tussen begrijpen en voelen, voelen en begrijpen. Ik was dan ook vereerd toen Annemarie mij vroeg of ik mee wilde bouwen aan haar droom: De Taoboerderij. Want haar droom is ook mijn droom.